Budowano
wiele bogato zdobionych pałaców i kościołów, uczelni i szkół wyższych.
Trzymano się rodzimych rozwiązań o bryłach gotyckich i specyficznej
dekoracji stiukowej sklepień. W kościołach wznoszono dla zasłużonych osób nagrobki leżące oraz półpostaciowe. Budowano dziesiątki tysięcy dworów, prawie zawsze drewnianych, z sosny, jodły i modrzewia. Przy wejściu znajdował się ganek. Centralnym pomieszczeniem, w którym przyjmowano gości, była duża sień. Istniała bardziej intymna część żeńska i bardziej otwarta część męska. Dwór posiadał alkierze. Ściany pomieszczeń były ozdobione portretami
przodków, pamiątkami po nich, łupami wojennymi. Do dziś zachowało się
bardzo niewiele dworów z epoki staropolskiej, ale ich tradycje
kontynuowano w XIX i XX wieku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz